Sergio Herman was een van de enige Nederlandse chefs wiens restaurant drie Michelinsterren toebedeeld kreeg. Met zijn tot in het kleinste detail geperfectioneerde gerechten en reserveringen tot het einde van het jaar, gold zijn restaurant Oud Sluis als het beste van het land. Dit succes behaalde Herman echter niet zomaar; doorgaans werkte hij zich meer dan 18 uur per dag uit de naad. Na 25 jaar zwoegen voor het restaurant dat eens van zijn vader was, besloot Herman ermee te stoppen. In de documentaire Sergio Herman, Fucking Perfect zien we hoe het eraan toegaat in de keuken tijdens het laatste jaar van Sergio Hermans tijd bij Oud Sluis.

Het is haast niet voor te stellen dat de cameraploeg nog de ruimte had om te filmen te midden van de chaos van ploeterende koks met af en toe een gestrest lid van de bediening in de keuken. Toch is het filmmaakster Willemiek Kluijfhout en haar cameraman hier gelukt prachtige beelden te schieten op 16 mm film. Ze laat ons mooie close-ups zien van de schitterende gerechten, het nerveuze personeel en natuurlijk the man himself: Sergio Herman, die in opperste concentratie aan het werk is.

Ook geeft Kluijfhout een kijkje in het privéleven van de legendarische chef. Zijn vrouw, die praktisch alle zorg draagt voor hun vier kinderen, vertelt glimlachend hoe haar man volledig opgaat in zijn werk en nauwelijks tijd overhoudt voor zijn gezin. Ze onthult zelfs dat ze bang is dat hij ieder moment in het ziekenhuis kan belanden met een hartaanval. Ze laat hem echter zijn gang gaan; schijnbaar heeft het weinig zin om de drift van deze man te proberen te temmen.

Het lijkt soms alsof je naar een speelfilm zit te kijken, zo hoog wordt de spanning opgevoerd. Tijdens de scènes in de chaotische keuken word je meegevoerd in een soort roes. Door de benauwende manier waarop de documentaire gefilmd is, krijg je het gevoel dat je nergens naartoe kunt, alsof er geen uitweg is in deze beklemmende keuken. Herman bereidt als een bezetene zijn minutieuze gerechten en lijkt nooit helemaal tevreden over het resultaat.

Je zou dan ook een enorme opluchting verwachten als hij besluit te stoppen met zijn slopende loopbaan bij Oud Sluis, maar al gauw blijkt hij zo verslaafd te zijn aan zijn werk, dat hij zijn volgende toprestaurant opent: The Jane in Antwerpen. Het lijkt alsof het hele verhaal weer opnieuw zal beginnen…

Helaas geeft Sergio Herman, Fucking Perfect ons weinig inzicht in de beweegredenen van Herman. De film laat ons uiteindelijk zitten met onbeantwoorde vragen als: waarom gaat hij hiermee door? Is zijn gezin dan toch niet belangrijk genoeg voor hem? Misschien heeft Kluijfhout deze vragen bewust onbeantwoord gelaten, misschien was het Herman zelf die deze vragen niet wilde beantwoorden. Hoe het ook zij, Sergio Herman, Fucking Perfect is een boeiend portret van een mysterieuze man, wiens streven naar perfectie geen grenzen kent.

Geschreven door Emily Rhodes