Ik bracht een ‘bezoek’ aan het filmfestival We Are One: een coöperatief (online) filmfestival mede mogelijk gemaakt door meer dan 20 filmfestivals over de hele wereld. Op hun YouTube kanaal worden films, documentaires en VR-films gestreamd, waarvan een aantal ook na de online première toegankelijk zijn.

Zo besloot ik twee dagen geleden ‘s avonds, op het balkon nog een korte film te kijken. Een virtueel festival heeft ook zijn charme – in plaats van lastige bioscoopgangers om mij heen, hoorde ik nu de gesprekken van mijn buren. Ik zette een kop thee en bekeek de film buiten terwijl het schemerde. Als het ware een privé open-air voorstelling.

Uit het ruime aanbod van korte films koos ik voor La Siesta: een korte film van de Argentijnse filmmaker Federico Luis Tachella. De film van 15 minuten schetst op fantasievolle wijze een portret van ouderdom. In een prachtige Spaanse setting zien we een getatoeëerde jongeman, die koffie drinkt in een café vol met naakte oudere vrouwen. Hij wordt opgehaald door een meisje, dat later thuis met haar oma op de bank zit. Tijdens de gehele film zien we regelmatig lichaamsdelen up close – door ouderdom vlekkerig, bijna abstract. De hand van de oma doet denken aan de hand van Count Orlok in Nosferatu: onnatuurlijk lang, vol met rimpels en ouderdomsvlekken, met roodgelakte nagels. Wanneer de oma later met de getatoeëerde man op bed ligt, zien we haar dij van dichtbij: een homp vlees, die bijna niet meer menselijk lijkt. Je blijft achter met een gek, maar warm gevoel.

La Siesta toont vervreemdende beelden, die tijdens deze mysterieuze middagpauze, zwevend tussen werkelijkheid en droom, de schoonheid van ouderdom aan het licht brengen.

We Are One laat tot 7 juni nog (korte) films, documentaires, VR-video’s en animaties zien: https://www.youtube.com/channel/UChMc3c7Xvv6ol1Zv47Ja39A

Dit is de link naar SIESTA: https://www.youtube.com/watch?v=trTwrk4BerM&list=LLrw9oiRmhMOPKxsJbJr9ecg&index=2&t=0s&has_verified=1

 Rialto is ook weer open! Reserveer online een ticket op https://rialtofilm.nl/

Geschreven door Luca Deutinger