Het metropolis Delhi vormt het toneel voor All That Breathes, een natuurfilm binnen een van de meest dichtstbevolkte steden ter wereld. Regisseur Shaunak Sen volgt broers Saud en Nadeem die naast het runnen van een zeepdispenser bedrijf de kelder van hun woning hebben omgetoverd tot improvisatie-ziekenhuis voor wouwen, een vogelgroep van roofvogels.

Sen legt de apocalyptische toestand in Delhi vast en toont daarmee het antoniem van de natuurfilm zoals we hem voorheen kende. Natuurschoon maakt plaats voor een nieuwe realiteit, een waarin ecosystemen zich aanpassen aan het nieuwe, vervuilde normaal. De slechte luchtkwaliteit zorgt ervoor dat kinderen luchtwegklachten ontwikkelen, bovendien zuigt het de kracht uit wouwen wat er voor zorgt dat deze met ploegen uit de lucht vallen. Iets wat de broers, die zich al jarenlang bezig houden met het reddingswerk van deze vogels, niet in de koude kleren is gaan zitten. Van het inbinden van vleugels tot het vermalen van vlees tot voer: de liefdevolle verhouding tussen de broers en de vogels is voelbaar terug te zien en te horen. In de voice-over wordt het vermogen tot veranderen door de wouwen geanalyseerd door Nadeem. Zo vinden zij regelmatig sigarettenpeuken in de leefomgeving van de wouwen, een aanpassing die beschermt tegen parasieten. Een observatie die spreekt voor zorg met oog op detail ondanks de simpele omstandigheden in de geïmproviseerde ‘kelderkliniek’. 

De documentaire beperkt zich niet slechts tot de wouwen-problematiek, er wordt een podium gegeven aan alles wat krioelt in de wijken van Delhi. Zo begint de documentaire met een aandachtige scène van een groepje ratten, worden de koeien door de wijk heen gevolgd en is de close-up van een duizendpoot die zich in een plas water begeeft net lang genoeg om in de reflectie het overvliegende passagiersvliegtuig te zien. Een symbolische unificatie van dier en de mens. Er wordt op verfrissende toon gesproken over mensen en dieren zonder hierin een hiërarchie op te stellen, noch de een te reduceren tot ondergeschikt aan de ander. De weergave van het alledaagse in de levens van de hoofdpersonen strekt zelfs tot de diepgewortelde politieke verdeeldheid binnen India. Religie gebaseerde discriminatie tegen de moslimminderheid, waar zij deel van uitmaken, eist wederom zijn tol. Protesten en later ook vernielingen als extremere vorm van opstand spreiden zich als schimmels door de stad, maar dat is niet voldoende om het reddingswerk on-hold te zetten. 

‘All that Breathes’ schetst een uniek en uitdagend beeld van hedendaagse problematiek, maar toont bovenal de helende kracht van samenwerking. Een inspirerende film waarin het ecosysteem en de samenleving van Delhi met passie en doorzettingsvermogen stukje bij beetje wordt hersteld, one bird at a time. 

Geschreven door Daniella Verschuur