De laatste tijd horen we veel gruwelijke verhalen omtrent het drugsconflict in Mexico. Mensen worden ontvoerd, gemarteld en onthoofd; allemaal met het doel de drugshandel te beschermen en respect af te dwingen bij de tegenstanders van de drugskartels. Met zijn film Heli wil Spaanse regisseur Amat Escalante de menselijke kant van het conflict laten zien.
De film vertelt het verhaal van een jonge man, Heli, die onbedoeld te maken krijgt met één van de beruchte drugsbendes. Het (veel oudere) vriendje van Heli’s kleine zusje heeft een paar pakketjes coke in Heli’s watertank verstopt. Als de bendeleden hem, vermomd als politie, komen halen, schieten ze zijn hele huis overhoop. Ze nemen hem, zijn zusje en haar vriendje mee naar hun huis, waar een paar kinderen een videospelletje aan het spelen zijn in de woonkamer. In deze kamer volgt een afschuwelijke martelscène, waarbij zelfs het geslachtsdeel van een van de mannen in brand wordt gestoken (bij deze scène verliet een groot aantal bezoekers de zaal, toen ik de film in de bioscoop zag).
Zo zien we in Heli de andere kant van het drugsconflict en wat dit voor effect kan hebben op de levens van vele Mexicanen. De film bevat zeer sterke beelden en zit goed in elkaar: de verhaallijnen worden op subtiele wijze, zonder al te veel woorden, verteld. Escalante won met deze film dan ook de prijs voor beste regisseur bij Cannes.
Het acteerwerk voelt echter vaak wat passief aan, alsof de acteurs niet zo betrokken zijn bij het verhaal. Dit kan te maken hebben met mijn verwachtingen van de film – ik had gehoopt op groots drama – en zal waarschijnlijk voor de meesten de film niet minder sterk maken. Voor wie zich interesseert voor de problemen omtrent het drugsconflict in Mexico en tegen een stootje kan, is Heli zeker aan te raden.
lariot.nl 