Een fanatiek potje American Football met op de achtergrond een uptempo elektro-nummer. Zo begint Girlhood (Bande de Filles). Na de wedstrijd gaan de helmen af en blijken deze felle spelers tienermeisjes te zijn. De groep meisjes loopt samen door de Parijse buitenwijken  naar huis. Deze groep wordt steeds kleiner totdat er nog maar één meisje in beeld is. Na deze scène laten we haar niet meer los.

We volgen Marieme (Karidja Toure), een zestienjarig meisje uit een immigrantenfamilie met slechte cijfers en een uitzichtloze toekomst. Door de afwezigheid van haar vader en hardwerkende moeder neemt haar agressieve oudere broer Djibril (Cyril Mendy) de vaderrol op zich. Marieme lijkt op het eerste gezicht een gehoorzame en verlegen tiener, totdat ze op straat Lady (Assa Sylla), Adiatou en Fily ontmoet. Deze clique van rebelse meisjes is op zoek naar een vierde lid. Marieme sluit zich hierbij aan en neemt al gauw de kledingstijl van deze meiden over. Met haar uiterlijk verandert ook haar gedrag. Hun vrije tijd wordt opgevuld door winkeldiefstal, vechtpartijen en hangen op straat. Tussen deze chaos zien we ook een typische tienervriendschap, inclusief slaapfeestjes, hevige lachbuien en geroddel.

Er ontstaat een steeds hechtere band tussen de vier meiden. We zien Marieme veranderen van een onderdrukt, verlegen kind tot een zelfstandige en rebelse jonge vrouw. Ze wordt omgedoopt tot Vic, kort voor ‘victory’. Dit kenmerkt een keerpunt in de film waarbij Marieme de baas wordt over haar eigen leven.

De film bestaat uit veel fysieke scenes met uptempo achtergrondmuziek die dialogen vervangen. De hechte band tussen de meiden wordt heel duidelijk zichtbaar op het moment dat ze samen zingen en dansen op Rihanna’s ‘Diamonds’. Daarnaast zien we straatgevechten en dance-offs met zulke krachtige lichaamstaal dat woorden overbodig zijn.

De twee voorgaande films van Franse regisseuse Céline Sciamma, Water Lilies (2007) en Tomboy (2011) gingen over jonge meisjes, op zoek naar zichzelf. In haar derde speelfilm Girlhood speelt ditzelfde thema een rol. Dit is een verhaal over een tienermeisje op weg naar volwassenheid. Deze levensfase brengt veel obstakels met zich mee, al helemaal in de banlieues, de armere buitenwijken van Parijs.

Het acteerwerk van de jonge actrices is ijzersterk. De personages worden zodanig uitgediept dat meeleven vanzelf gaat en de grens tussen het publiek en de protagonist vervaagt. De naturelle performance van Karidja Toure als Marieme is alleen al één van de redenen om deze film te zien.

Al heeft het onderwerp wat in Girlhood wordt behandeld niet bepaald een positieve connotatie, bevat de film naast de trieste realiteit ook genoeg vrolijke momenten. De opzwepende muziek, pure vriendschap tussen de meiden en de levendige karakters toveren op vele momenten een lach op je gezicht.

Girlhood is een eerlijk en gedurfd coming-of-age verhaal. Op sommige momenten shockerend, maar Marieme’s verlangen naar zelfstandigheid en een eigen identiteit is ontzettend herkenbaar.

Geschreven door Stella van Meersbergen