Mediterranea (2015) is een vluchtelingenfilm die niet aan mijn verwachtingen voldeed. Het is namelijk geen film over vluchtelingen die uit Syrië en omliggende landen komen. Het is ook geen zielige film die inspeelt op emoties. En juist dat maakt de film van Jonas Carpignano zo krachtig.

Ik kwam tot de conclusie dat ik niemand ken die zo sterk is als Ayiva

In de film worden de twee mannen Ayiva en Abas gevolgd die vanuit Burkina Faso vluchten en eindigen in Italië. Het is bewonderenswaardig om te zien hoe vastberaden Ayiva is om er het beste van te maken. Om erbij te horen en geld te verdienen voor hun familie die achter is gebleven, ondanks de koude tenten waar ze in moeten slapen en de boze Italianen die niks van hen moeten hebben. Het is beangstigend om te zien hoe koeltjes ze omgaan met mensen die tijdens de tocht voor hun neus worden doodgeschoten. In deze film wordt geen medelijden gewekt met de hoofdrolspelers en dat zorgt juist voor empathie.

Ergens halverwege het kijken van Mediterranea ging ik mijn omgeving in gedachte na en kwam ik tot de conclusie dat ik niemand ken die zo sterk is als Ayiva. Na afloop van de film besefte ik mij hoe zinvol het is om iets kleins voor alle nieuwelingen in ons land te doen.

Dat kwam misschien ook wel door spreker Sammy Hawari die voorafgaand aan de filmavond iets vertelde over zijn verhaal. Hij is ook gevlucht uit zijn land, Syrië, en hij liet een foto zien van hoe hij probeerde om niet op te vallen tussen alle Nederlanders; hij schoor zijn krullende, zwarte haren eraf en verfde zijn baard blond. Hij kon zijn verhaal in Rialto doen dankzij de Facebook-pagina Refugee Start Force, waar hij in contact kwam met LA RIOT-recensent Charley Spaan. Samen waren ze een kopje koffie gaan drinken. Zij vertelde mij hoe dankbaar hij was geweest dat ze dat had willen doen omdat het hem had geholpen zich beter te voelen in Nederland.

De meeste filmmakers hopen iets aan hun publiek mee te geven. Dat ze nadenken over het onderwerp in hun film. Deze film deed dat absoluut met mij. Vluchtelingen zijn niet zielig en sneu. Ze zijn sterker dan jij en ik waarschijnlijk ooit hoeven zijn. Het enige wat ze nodig hebben is een warm welkom en af en toe een kopje koffie.

Geschreven door Bianca Schrijver