“The mountains we climb are not only made by rock and ice, but of dreams and hope.”

Je moet geen hoogtevrees hebben voor de adembenemende beelden van Mountain (Jennifer Peedom, 2017). De 74 minuten durende film past zeker in het rijtje van de betere natuurdocumentaires zoals Planet Earth (2006-2016) en March of the Penguins (2005). De film, onder prachtige begeleiding van het Australisch Kamerorkest en de goddelijke stem van Willem Dafoe, laat de immense schoonheid van Moeder Natuur zien. Als je eenmaal in de film zit, voel je de grond onder je voeten wegvallen.

De film vangt aan met het shot van een indrukwekkende berg. Bungelend aan een steile bergwand zie je in de verte een gekleurd stipje. Een bergbeklimmer, verzekerd aan alleen z’n spieren. Geen touw, zelfs niet eens een zijden draadje. Alleen dan al giert de adrenaline door je eigen bloed. De goed gekozen shots laten zien wat voor macht de bergen uitstralen. De longshots tonen aan hoe klein wij zijn, de low-angle shots laten de immensiteit van de berg zien en de high-angle shots tonen ons de ijzingwekkende hoogtes. Het moge duidelijk zijn waarom wij, als mens, dan zo gefascineerd raken over de bergtoppen.

Waar wij vroeger liever de bergen wilden mijden, belegeren wij nu die top tijdens de voorjaarsvakantie. Van bergbeklimmen tot skiën en van koorddansen tot vliegen, de extreme sporten vliegen je soms letterlijk om de oren. Bij dit soort spektakel ligt de dood vaak wel om de hoek, maar je kan er ook erg van opleven. Echter, als het eenmaal misgaat, dan voel je die pijn zeker mee. De schaal hieronder geeft je een indruk.

Is het berggebied dan nog wel ongerept? De grootste berg op aarde mag dan wel beklommen zijn, vele onherbergzame plekken blijven tot heden nog onaangetast. Antarctica is een voorbeeldje: het bevroren landschap levert plaatjes op waar je u tegen zegt.

Al met al heeft Peedom een mooie natuurdocumentaire neergezet. Ik ben in ieder geval overtuigd van een abonnement bij de Klimmuur. De fantastische cinematografie, de mooie muziek en de fijne stem van Dafoe maken het zeker de moeite waard om deze film te zien, al voelt de film wel wat traag aan. Je moet er dus van houden, maar zelfs de adrenalinejunkie is hiervoor te porren.

Geschreven door Wayne de Boer