‘Dus dit is een ontvoering?’ Compleet nuchter mompelt de controversiële Franse schrijver en poëet Michel Houllebecq deze vraag nadat hij door drie brede kerels vriendelijk wordt verzocht om niet tegen te stribbelen wanneer ze hem proberen vast te ketenen aan het bed. In de film speelt Houllebecq zichzelf, evenals de ontvoerders overigens. Hij is een bekend en controversieel schrijver, geliefd maar ook zeker gehaat in binnen- en buitenland. Zo noemde Houllebecq de Islam bijvoorbeeld eerder ‘’de meest achterlijke religie’’. De boekpromotie van zijn laatste boek Soumission, Frans voor ‘onderwerping’, werd uitgesteld vanwege de aanslagen in Parijs. In dit boek wordt president Hollande opgevolgd door een moslim en thematiseert het de ‘islamisering van Frankrijk’. Een karikatuur van Houllebecq stond op de voorpagina van de laatste editie van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo voor de aanslag. Het moge duidelijk zijn dat de ongeïnteresseerde doch best tevreden houding van Michel Houllebecq in de film – als daadwerkelijk potentieel doelwit voor een échte ontvoering – ronduit eigenaardig is.

Regisseur Guillaume Nicloux – gespecialiseerd in thrillers en ontvoeringen – heeft met The Kidnapping of Michel Houllebecq duidelijk niet gedoeld op een spannende ontvoering. Integendeel, deze kidnapping, overigens met een knipoog naar de vermeende ontvoering/vermissing van Houllebecq in 2011, kan werkelijk waar niet anders worden beschreven dan gezellig en fijn. Zijn ontvoerders, waaronder een bokskampioen en een bodybuilder blijken lieve softies die er na verloop van tijd alles aan doen om Michel op zijn gemak te stellen, lees: romans, rode wijn en oneindig veel sigaretten. De ‘ontvoering’ speelt zich af in het huis van de bejaarde ouders van een van de ontvoerders die groot fan blijken van Michels klaagzang en intellectueel gedachtegoed. Een Venetiaans bal, ellenlange politieke discussies en zelfs een escortdame maken de tijd dragelijk voor Michel. Zo dragelijk zelfs dat wanneer hij weer naar huis mag, Michel moeite heeft met afscheid nemen van zijn ontvoerders en aangeeft graag zijn vakanties door te willen brengen in een container op het erf.

Deze absurdistische en bij vlagen hilarische film zonder plot – op alles omtrent de ontvoering na waren de dialogen echt – vertelt het levensverhaal van schrijver Michel Houllebecq. Ik ben niet veel meer te weten gekomen over wat er precies in zijn hoofd omgaat naast roken, klagen en ‘het beter weten’. Desalniettemin heb ik kennis mogen nemen van zijn droge humor, humeurigheid en gevoel voor timing voor het openen van discussies. In de film zet Houllebecq mensen aan het denken en opent het intellectueel debat zonder daar echt veel moeite voor te doen. Volgens critici is schrijver Michel Houllebecq in zijn werk meer Duits dan Frans, meer focus op inhoud in plaats van stijl. In The Kidnapping of Michel Houllebecq laat hij zich in die zin juist op zijn meest Frans zien. In tijden van angst is deze film dan misschien ook perfect getimed.

Geschreven door Ruben Wissing