Geregisseerd door: Peter Greenaway
Probeer het maar eens uit te spreken. Het meisje voor mij in de rij had het op haar hand geschreven, best slim. ‘Eisenstein in Mexico’ was misschien een betere titel geweest.
Het verhaal gaat over de bekende filmer Sergei Eisenstein, bekend van ‘Potemkin’ en ‘Oktober’. Het speelt zich af rond 1931 wanneer Eisenstein naar Mexico reist om zijn film ‘Que Viva México!’ op te nemen. Tijdens zijn verblijf bloeit de liefde op tussen hem en zijn Mexicaanse gids Palomino Cañedo. Hierdoor gaat Eisenstein op een andere manier naar de liefde kijken en zijn film schuift hoe langer hoe meer naar de achtergrond.
Wat kan ik zeggen over de film? Peter Greenaway doet er alles aan om je als kijker te choqueren. Hij gooit werkelijk alles in de strijd, van vreemde perspectieven tot duizelingwekkende camera bewegingen tot veel naakt, heel veel naakt.
De film heeft iets weg van een geschiedenisles. Zo worden historische personages met naam en faam genoemd en foto’s van hen verschijnen levensgroot in beeld. Toch is het geen echte les, want nergens wordt dieper op ingegaan. Van de kijker wordt verwacht dat die de persoon kent, anders is het jammer.
Verder is de film volgepropt met korte beeldexperimenten, die schijnbaar niets met elkaar te maken hebben. Sommige delen van het beeld zijn uitgerekt of van 2D beelden worden 3D beelden gemaakt.
Een effect dat vaak terug komt is dat het beeld wordt opgedeeld in drie delen. Soms zie je op alle drie de delen iets anders. Soms zijn twee van de drie delen bewegend en staat de derde stil. Soms zie je op alle drie hetzelfde met een klein tijdsverschil ertussen, dit geeft een zeer repetitief effect. Al deze beelden maken de film voor de kijker zeer onrustig om naar te kijken.
Een ander effect dat vaak gebruikt wordt, heeft te maken met de cameravoering. De camera draait om personages in gesprek heen en maakt meerdere rondjes. Hier wordt je als kijker duizelig van.
Is deze film dan een grote hutspot? Denkt Greenaway dat wij onze aandacht verliezen als we niet constant wakker geschud worden met effecten en met naakt? Op het eerste gezicht lijkt het hier op, maar Peter Greenaway is een precieze en doordachte filmmaker. Als deze film overkomt als een hutspot dan is dat vast de bedoeling. Het lijkt erop dat Peter Greenaway niet het verhaal van het leven van Eisenstein vertelt, maar dat hij laat zien hoe het is om Eisenstein te zijn. De film is een afspiegeling van het karakter van Eisenstein. Een man die nooit stil zit en van associatie naar associatie gaat en die geobsedeerd is door mannelijk naakt.
Het is een drukke en heftige film, soms ook over de top, zoals Eisenstein waarschijnlijk zelf ook was. Of het een fijne film is om naar te kijken, dat is iets anders.
Geschreven door Amber Arian